Monografia

Monografia Szkoły Podstawowej nr l we Wschowie 1945 – 1995
Opracowała: mgr Kazimiera Grabarz
Wschowa, lipiec 1995 r.

I. Historia szkoły

W zwycięskiej ofensywie wojsk polskich i radzieckich przeciwko wojskom hitlerowskim, Wschowa po 152 latach wróciła do Polski. Miasto to, za czasów przedrozbiorowych kwitnące jakiś czas jako jedno z trzech w Koronie, smutny przedstawiało widok. Po ostatecznym więc rozgromieniu wojsk hitlerowskich, przystąpiono do organizowania nowego życia w mieście. Wschowa zaczęła się zapełniać napływową ludnością polską z sąsiedniej Wielkopolski, ludnością napływową z dawnych terenów Polski południowo-wschodniej i północnej. Pierwszym burmistrzem miasta został p. Ludwik Owczarski z Leszna. Pełnomocnikiem rządu RP i starostą wschowskim został Roman Jur, przybywało coraz więcej ludzi. Rozpoczęło się organizowanie szkolnictwa. Piękny budynek tutejszej szkoły wybudowany w 1931 roku przez władze niemieckie, otworzył swoje podwoje dla dzieci polskich. Z dniem l maja 1945 roku Kuratorium Okręgu Szkolnego Poznańskiego skierowało do Wschowy w celu organizowania szkolnictwa dwóch nauczycieli: Feliksa Tworzydłę i Romana Knasiewicza. Rozpoczęli oni pracę w bardzo trudnych warunkach, gdyż wszystkie budynki szkolne we Wschowie, tj.: publiczna szkoła powszechna, seminarium nauczycielskie, gimnazjum, szkoła zawodowa żeńska i rolnicza zajęte były w okresie wojny na szpitale niemieckie. Po ustąpieniu Niemców przejęły je wojska sowieckie. W budynku szkoły „nr I” znajdował się magazyn zboża, w którym cały czas go czyszczono. Po uprzątnięciu parteru w budynku seminarium nauczycielskim i zwiezieniu z miasta ocalałego sprzętu szkolnego, ogłoszono w dniach 12-14 maja 1945 roku wpisy dzieci do szkoły. 15 maja 1945 roku rozpoczęło naukę 115 dzieci, w czerwcu ich liczba wzrosła do 214. Pełnienie obowiązków kierownika Publicznej Szkoły Powszechnej we Wschowie, Wydział Oświaty przy Urzędzie Wojewódzkim Śląska Dolnego z tymczasową siedzibą w Trzebnicy koło Wrocławia, powierzył Romanowi Knasiewiczowi, tymczasowym organizatorem szkół we Wschowie i powiecie został Feliks Tworzydło. W pierwszych dniach czerwca 1945 roku wojska sowieckie opuściły budynek szkolny przy ulicy Wolsztyńskiej 2A, który w bardzo szybkim tempie został oczyszczony głównie własnymi siłami nauczycieli, kierownika, woźnego Wawrzyńca Kurzap i przeniesiono do niego szkołę z budynku seminarium nauczycielskiego. W skład grona weszły następujące osoby:

1. Roman Knasiewicz – p.o. kierownik szkoły 2. Chudówna Maria 3. Michalewicz Jadwiga 4. Tomaszewicz Gerarda 5. Rodziewicz Stanisława 6. Tworzydło Stanisława .

Szkoła posiadała oddziały I do VI. Piątego lipca 1945 roku szkoła była wizytowana przez wizytatora K.O.S z Poznania i inspektora szkolnego z Leszna. 14 lipca 1945 roku odbyła się w szkole pierwsza konferencja nauczycieli powiatu wschowskiego. Krótką informację o przebiegu konferencji zamieścił „Głos Wielkopolski”, cyt: „Szkolnictwo na terenie powiatu wschowskiego jest w 100% zorganizowane i obsadzone przez siły wykwalifikowane. Normalne zajęcia szkolne rozpoczęto w dniu 15 maja . Na konferencji omawiano ogólne wytyczne pracy na rok szkolny 1945 / 1946 oraz zagadnienia gospodarcze. Najlepiej przedstawia się szkolnictwo w powiecie Wójtostwo Wschowa Północ, gdzie wójt. ob. Moszczyński z pełnym zrozumieniem interesuje się szkolnictwem. Przy Publicznej Szkole Powszechnej we Wschowie zorganizowano równocześnie kurs uzupełniający program VII oddziałów szkoły powszechnej.” Z dniem l lipca 1945 roku miasto i powiat Wschowa zostaje włączony do województwa poznańskiego. W związku z tym, z dniem 15 lipca 1945 roku, tymczasowy organizator szkolnictwa F.Tworzydło opuszcza Wschowę i wyjeżdża do Zielonej góry. Na jego miejsce Kurator O.S. Poznańskiego powołał Ludwika Jaskowskiego. Z dniem 18 lipca 1945 roku rozpoczęły się pierwsze po wojnie wakacje letnie i trwały do 3 września włącznie. Przez cały czas wakacji, kierownik szkoły i grono zwozili sprzęt szkolny, pomoce naukowe, naprawiono 300m2 parteru w klasach i na korytarzach. Praca ta wymagała dużego wysiłku zaangażowanych osób, tym bardziej, że szkoła nie otrzymała żadnych finansowych dotacji na odbudowę. W ostatnich dniach sierpnia 1945 roku, krótko przed rozpoczęciem roku szkolnego 1945/46, szkoła była całkowicie przygotowana do rozpoczęcia zajęć. W tym samym jednak czasie przeznaczona została na szpital dla żołnierzy radzieckich. Interwencja kierownika szkoły u miejscowych władz nie dała pozytywnego rezultatu. Udał się więc do Kuratorium i Urzędu Wojewódzkiego w Poznaniu. Tymczasem starosta zmienił swoją decyzję i ponownie przekazał budynek do dyspozycji władz szkolnych. Były to bardzo dramatyczne dni i chwile. Zdecydowana postawa kierownika szkoły przyczyniła się do normalnego rozpoczęcia nowego roku szkolnego 1945/46. Nowy rok szkolny rozpoczęto więc w terminie i w przygotowanym budynku. Liczba uczniów wzrosła do 500, grono nauczycielskie liczyło 10 osób, wszyscy posiadali pełne kwalifikacje zawodowe.

Oto skład grona:
1. Knasiewicz R. p.o. kierownika szkoły 2. Michalewicz Jadwiga 3. Tomaszewicz Gerarda 4. Rodziewicz Stanisława 5. Filar Ksawera 6. Koch Maria 7. Knasiewicz Maria 8. Kohanek Stefan 9. Małecki Jan 10.Adamkiewicz Aleksander 11. Handke Irena

W roku tym zgodnie z instrukcją władz szkolnych utworzono oprócz klas normatywnych dla danego rocznika, także klasy o programie półrocznym dla młodzieży przerośniętej wiekiem w celu likwidacji skutków wojny w nauczaniu. W pierwszych dniach nowego roku powołano do życia Koło Rodzicielskie oraz opieki klasowe. Świeżo powołany Komitet Rodzicielski, po uzyskaniu pozwolenia władz szkolnych,rozpoczął zbiórkę pieniężną na cele szkolne. Uzyskane tą drogą pieniądze podreperowały budżet szkoły. Z dniem 16 września powołano też do życia tzw. „Szkołę dorosłych”, w której utworzono trzy kursy: wyższy, średni i niższy. Do tej szkoły zgłosiło się 66 osób w wieku 15-19 lat, którzy w czasie wojny nie mieli możliwości uczenia się i ukończenia szkoły powszechnej. Z dniem l listopada 1945 roku inspektor szkolny Bolesław Millear wydał zarządzenie utworzenia drugiej, siedmioklasowej szkoły we Wschowie. Obie szkoły mieściły się w jednym budynku przy ul.Wolsztyńskiej 4 . Szkoła nr l była przeznaczona dla roczników podlegających obowiązkowi szkolnemu. W szkole nr 2 klasy I, II, III to roczniki normalne, pozostałe klasy składały się z uczniów opóźnionych w nauce z powodu wojny. Rozpiętość roczników była bardzo duża i wahała się od 1931 do 1941r. Kierownikiem szkoły nr l został Roman Knasiewicz. Do pracy w tej szkole przydzielono następujących nauczycieli: Rodziewicz Stanisława, Handke Irena, Adamkowiak Aleksandra. Liczba uczniów wynosiła 278, szkoła posiadała więc 2 oddziały I, po jednym oddziale od II do VII. W grudniu 1945 roku w budynku szkolnym, dzięki staraniom Komitetu Rodzicielskiego i grona, zbudowano piec kuchenny, urządzono jadalnię i rozpoczęto dożywianie 129 uczniów obu szkół. Styczeń 1946 roku okazał się mroźnym miesiącem, brakowało zupełnie opału. W takiej sytuacji zajęcia lekcyjne przez okres dwóch tygodni częściowo zostały zawieszone. Uczono po jednej lekcji dziennie. Taka sytuacja trwała do 26 stycznia. Wówczas to szkoła otrzymała opał i mogła rozpocząć normalne zajęcia. Z dniem 31 stycznia 1946 roku zarządzeniem Kuratorium Okręgu Szkolnego w Poznaniu, Inspektorat Szkolny we Wschowie zostaje rozwiązany- był za mały, liczący zaledwie 40 etatów. Od l lutego 1946 roku powiat wschowski pod względem administracji szkolnej przyłączony został do Inspektoratu Szkolnego w Lesznie. Pod względem administracji ogólnej powiat wschowski został nadal samodzielnym ze starostwem w miejscu. W czerwcu 1946 roku słuchacze ” Szkoły Dorosłych” zdawali pierwszy w odzyskanej Wschowie egzamin w zakresie 7 klas szkoły powszechnej. Do egzaminu przystąpiło 32 kandydatów , 30 zdało go z wynikiem pozytywnym. Byli to pierwsi absolwenci szkoły dla dorosłych w odzyskanej Wschowie. Pierwszy , pełny rok szkolny zakończono 28 czerwca 1946 roku, rozpoczęły się też pierwsze po wojme długie wakacje i trwały do 2 września 1946 roku.

Nowy rok szkolny 1946/47 rozpoczęto 3 września przy nie zmienionej liczbie oddziałów, grono liczyło 8 osób.
1. Knasiewicz Roman p.o. kierownika szkoły 2. Adamkowicz Jadwiga wych.kl. I i V 3. Rodziewicz Stanisława wych.kl. IIa 4. Filar Ksawera wych.kl. IIb 5. Handke Irena wych.kl. III 6. Knasiewicz Maria wych.kl. IV 7. Macewicz Maria wych.kl. VI 8. Adamkowicz Aleksander wych.kl. VII 9.0-Franciszkanin Ferdynand religia.
Ważnym wydarzeniem w tym roku szkolnym było poświęcenie proporca szkolnego koła PCK , które pracowało już od l .X. 1945 roku. Innym wydarzeniem, które przystopowało normalne życie szkoły, to epidemia odry. Z jej to powodu zajęcia w szkole zostały zupełnie zawieszone w okresie od 26.XI.1946 roku do 12.XII.1946 roku. Kolejnym wydarzeniem było zapisanie do szkoły 56 uczniów – sierot z Państwowego Domu Dziecka, który został przeniesiony z Pawłowic do Wschowy. Razem z nowymi uczniami przybyła do szkoły nauczycielka Janina Nowodworska . Po feriach zimowych do pracy w szkole przybyła nowa siła w osobie Emilii Ziembowej. Kolejna mroźna zima i brak opału spowodowały zawieszenie zajęć w styczniu i w lutym 1947 roku na 28 dni. W dniach o niższej temperaturze odbywała się tylko jedna godzina lekcyjna mająca na celu omówienie zadań domowych. Uroczyście w tym roku szkolnym obchodzono l Maja, rocznicę Konstytucji 3 maja oraz Święto Oświaty, rocznicę Rewolucji Październikowej. Rocznice te dostarczyły wiele przeżyć. Przez cały rok szkolny 1946/1947 prowadzono kursy semestralne dla młodzieży pozostającej poza szkołą z powodu wojny i która nie mogła ukończyć pełnej szkoły powszechnej. W okresie wakacji letnich wiele dzieci wyjechało na kolonie letnie. Była to pierwsza tego typu akcja po wojnie i skorzystało z niej 86 dzieci. Uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego 1947/1948 odbyło się z udziałem zaproszonych przedstawicieli Komitetu Rodzicielskiego oraz miejscowego społeczeństwa. Szkoła liczyła 10 oddziałów, zwiększyła się też liczba nauczycieli. Do grona doszedł Jan Małecki ze szkoły nr 2. Przy szkole funkcjonują drużyny harcerskie żeńskie i męskie, założono SKO, przydzielono higienistkę szkolną opłacaną z budżetu miejskiego. Ważnym wydarzeniem dla szkoły był fakt otrzymania pieczęci metalowej z Mennicy Państwowej w Warszawie „Publiczna Szkoła Powszechna nr l we Wschowie”. Fakt ten miał miejsce 18 marca 1948 roku. Dużym wydarzeniem tego roku było Święto Oświaty w czasie którego zbierano pieniądze na walkę z analfabetyzmem. Wschowa uplasowała się na II miejscu w ramach Kuratorium Okręgu Szkolnego Poznańskiego na 39 powiatów /po Gubinie/. Średnio na jednego mieszkańca Wschowa ofiarowała 5,56zł. 18 czerwca zakończył się kurs wieczorowy z zakresu 7 klas szkoły powszechnej dla funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej. W tym samym czasie odbył się egzamin VI semestru O.D, z zakresu VII klas szkoły powszechnej i 26 czerwca nastąpiło uroczyste zakończenie roku szkolnego. Kolejny rok szkolny 1948/1949 zgodnie z zarządzeniem Ministra Oświaty rozpoczął się l września, wysłuchano przemówienia Ministra Oświaty nadawanego przez radio. Kierownikiem szkoły pozostał nadal Roman Knasiewicz, skład grona nie uległ zmianie. Na posiedzeniu rady pedagogicznej postanowiono za wszelką cenę zradiofonizować szkołę. W tym celu zorganizowano szereg dochodowych imprez dla środowiska lokalnego. Ogólny dochód z imprez wyniósł 55 700 zł, z czego 20 tysięcy przeznaczono na aparat radiowy do Społecznego Komitetu Radiofonizacji Kraju, pozostałą kwotę przeznaczono na głośniki i wydatki związane z radiofonizacją. Szkołę całkowicie zradiofonizowano w styczniu 1950 roku. Rok szkolny 1948/1949 to okres wzmożonych prac PCK, drużyn harcerskich, SKO w pracach na rzecz szkoły: założenie trawników, rabatek kwiatowych. W pracach tych pomagał ogrodnik miejski.

Kolejny rok szkolny 1949/1950 przyniósł zmiany na stanowisku kierownika szkoły. Został nim Atanazy Lewczuk. Pracuje 12 nauczycieli, jest 10 oddziałów, w tym po dwa klas V,VI, VII.

Grono pedagogiczne stanowią osoby: 1. Lewczuk Atanazy – p.o. kierownika szkoły 2. Ziemba Emilia 3. Knasiewicz Maria 4. Macewicz Maria 5. Nowodworska Janina ó. Filar Ksawera 7. Rodziewicz Stanisława 8. Małecki Jan 9. Adamkowicz Aleksander 10. Adamkowicz Jadwiga 11. Handke Irena 12. Lewczuk Walentyna 13. Katecheta
Plan pracy szkoły nie różnił się od roku minionego. Szkoła jest już całkowicie zradiofonizowana. Dzięki temu uczniowie w ciągu roku szkolnego mieli możliwość wysłuchania różnych pogadanek związanych z aktualnymi rocznicami. Powstaje samorząd uczniowski, którego opiekunem został Adamkowicz Aleksander. Przewodniczącym samorządu uczniowskiego został uczeń kl.VIIb Chudziński. Na jednym z posiedzeń R.P. podjęto uchwałę, że każdy nauczyciel zobowiązuje się dodatkowo przepracować do końca roku szkolnego 30 godzin, by w ten sposób przyczynić się do podniesienia wyników nauczania. Podjęto także inne: nauczyciele zobowiązali się wziąć udział w odgruzowywaniu miasta, uczniowie podjęli się uporządkować boisko szkolne i przyległe place. Zobowiązania te podjęto , by w ten sposób uczcić l Maja. Z tej też okazji odbyła się uroczysta akademia w sali ZMP z udziałem młodzieży, gości i rodziców. W dniu l Maja młodzież i nauczyciele wzięli udział w manifestacyjnym pochodzie. Na podstawie zarządzenia Ministra Oświaty z dnia 16 lipca 1945 roku ogłoszono zapisy do szkoły podstawowej rocznika 1943 oraz wszystkich tych, którzy nie uczęszczali do szkoły. Miasto Wschowa podzielono na dwa rejony: rejon szkoły nr l i rejon szkoły nr 2. Zapisy odbyły się w dniach 25-27 maja tego roku. Uroczyście też w tym roku szkolnym obchodzono Międzynarodowy Dzień dziecka. Federacje międzynarodowe postanowiły obchodzić to święto dzieci w dniu l czerwca. W szkole nr l obchodzono wyjątkowo 4 czerwca, w tym dniu młodzież szkolna wzięła udział w barwnym pochodzie. Opierające się na zarządzeniu Ministra Oświaty z dnia 6 czerwca 1944 roku przy szkołach powstały Komisje Społeczno-Pedagogiczne, których celem było kierowanie uczniów do szkół średnich różnego typu, oraz ułatwianie dostępu do szkół dzieciom robotników i chłopów.
W tym roku szkolnym 18 czerwca obchodzono pierwszy raz Święto kultury fizycznej. Święto to stało się przeglądem dotychczasowego dorobku i osiągnięć na polu masowego wychowania fizycznego. W dniu tym na stadionie miejskim odbyły się igrzyska sportowe, w których wzięła udział młodzież szkolna ze Wschowy, Siedlnicy, Starych Drzewiec. Święto Kultury Fizycznej zakończono pięknymi pokazami gimnastycznymi w wykonaniu uczniów szkoły nr 2. 24 czerwca zakończono rok szkolny 1949/1950.

Z dniem l sierpnia 1950 roku władze szkolne powołały na stanowisko kierownika Wydziału Oświaty we Wschowie Atanazego Lewczuka, kierownikiem szkoły nr l został Aleksander Adamkowicz. Skład grona nauczycielskiego także uległ zmianie. Odeszła na emeryturę Ksawera Filar, Maria Knasiewicz podjęła pracę w Kąkolewie. Odeszła także Walentyna Lewczuk. Przybyły nowe siły w osobach: Józefa Andrejczuk, Janina Różyńska, Zbigniew Kledecki. Uroczyste rozpoczęcie roku szkolnego 1950/1951 odbyło się l września w sali ZMP. W tym roku szkolnym dominowało hasło wychowania w duchu socjalistycznym, dlatego też młodzież bierze czynny udział w pracach rocznicowych, akademiach, w konkursach fizycznych i umysłowych: akademia z okazji drugiej rocznicy założenia Szkolnego Koła Odbudowy Warszawy, rocznicy bitwy pod Lenino, rocznicy Rewolucji Październikowej, w masowce z okazji II Światowego Kongresu Pokoju w Warszawie, rocznicy wyzwolenia Wschowy. Aktywnie pracował Komitet Rodzicielski w kilku sekcjach: naukowo-wychowawczej, dożywiania, wczasów, kulturalno-rozrywkowej, gospodarczej. Dzięki staraniom członków Komitetu Rodzicielskiego i nauczycieli odbyło się szereg różnych dochodowych imprez, przedstawień, zabaw, wieczornic. Czysty dochód wynosił 1935 zł i 6 groszy, które przeznaczono na pomoce naukowe. Postanowiono również, że kwota w wysokości 500 zł przekazana zostanie na pomoc dzieciom walczącej Korei, pewną kwotę natomiast przeznaczy się na zakup dzieciom będącym w złej kondycji finansowej po przeprowadzeniu wywiadów środowiskowych przez członków Komitetu Rodzicielskiego.

Rok szkolny 1952/1953 przyniósł kolejne zmiany kadrowe. Kierownikiem szkoły został Witold Kryszak, który poprzednio pełnił funkcję w KP PZPR. Zmienił się także skład grona. Część kadry odeszła do dalszej pracy w tym zawodzie do innych szkół np.: J. Róźyńska, która przeszła do szkoły średniej typu zawodowego. W skład grona weszli: Buszek Wanda, Adamkowicz Jadwiga, Horoszkiewicz Julita, Ziemba Emilia, Busko Władysława (Wajnert), Rodziewicz Stanisława, Macewicz Maria, Sobek Krystyna, Hołownia Wanda i Czajkowski Tadeusz. W czasie roku szkolnego K. Sobek podjęła pracę w Głogowie, na jej miejsce przyszedł Ryszard Bieńkowski, któremu powierzono drużynę harcerską. J.Horoszkiewicz, nauczycielka biologii po powrocie z Centralnego Kursu Biologii energicznie i skutecznie przystąpiła do zorganizowania eksperymentalnej klasy-pracowni, gromadząc i robiąc z uczniami wiele interesujących pomocy szkolnych. Rok 1952/1953 przeszedł do historii jako ten, w którym wprowadzono obowiązek noszenia tarcz szkolnych.

Rok szkolny 1954/1955 to kolejne zmiany kadrowe. Kierownikiem szkoły został Tadeusz Czajkowski. Skład grona również uległ zmianie. Buszek Wanda podjęła pracę w Łysinach, Kryszak Witold w Gnieźnie, Hołownia Wanda we Wrocławiu. Przybyły nowe siły:Kostka Bogna, Stokłosa Zuzanna ze Starych Drzewiec, Leśniak Teresa z Osowej Sieni, Targowska Helena z Zawiercia i Dyrda Stefania, która rozpoczynała pracę w tym zawodzie. W tym roku szkolnym wprowadzono apele poranne na aktualne tematy. Ważnym wydarzeniem szkoły był fakt goszczenia młodych Koreańczyków, którzy uczestniczyli w zbiórce drużyny harcerskiej, ciekawie opowiadali o sobie, swoim kraju i wrażeniach z pobytu w Polsce. Ten rok szkolny zakończono 22 czerwca. Zakończenie roku zbiegło się 10-leciem pracy nauczycielki Stanisławy Rodziewicz i woźnego szkoły Wawrzyńca Kurzaja.

Rok szkolny 1955/56 zapisał się w historii ogromnymi trudnościami lokalowymi. Szkoła nr l i nr 2 nadal mieszczą się w jednym budynku przy ul.Wolsztyńskiej 2.
Liczba uczniów w obu szkołach wzrosła do 1300. Wszystkie pomieszczenia przeznaczono na izby lekcyjne. Nauka odbywa się na dwie zmiany. Brakuje typowych pracowni, gabinetów przedmiotowych , sali gimnastycznej. Problem ciasnoty w szkole omawiany był na zebraniach Komitetu Rodzicielskiego, sesjach powiatowych i miejskich. Zarysowała się możliwość wybudowania nowej szkoły 1000- lecia zgodnie z programem Frontu Narodowego. Na razie Zasadnicza Szkoła Zawodowa wyraziła zgodę na odstąpienie w swoim gmachu kilku izb lekcyjnych dla obu szkół tzn. nr l i nr 2. Szkoła nr l otrzymała 2 izby. Nie rozwiązało to ostatecznie lokalowych trudności.

Rok szkolny 1956/57 przyniósł poważne zmiany organizacyjne. Oddano bowiem do użytku budynek, w którym utworzono szkołę nr 3. Przeprowadzono rejonizację, w związku z czym część dzieci ucząca się w szkole nr 1 przekazana została do nowej szkoły. Nie rozwiązało to jednak problemów lokalowych. Przybywa coraz więcej dzieci. Do szkoły przyszły dzieci z Domu Dziecka z Kramska i Lubska. Ich domem będzie teraz Dom Dziecka we Wschowie. Ilość oddziałów wzrosła z 13 do 15. Przybyły nowe siły w osobach: Marcinkiewicz Stanisław, Lesiński Mieczysław, Tymczyszyn Zbigniew, Mulczyńska Kazimiera. Na uwagę zasługuje fakt zajęcia II miejsca w konkursie na gazetkę ścienną o tematyce SKO na szczeblu wojewódzkim. Opiekunem SKO była Stanisława Rodziewicz. Nagrodą były piłki wręczone szkole przez delegata Wojewódzkiego Oddziału PKO na porannym apelu.

Rok 1957/58 zapisał się w historii dużymi zmianami zarówno kadrowymi jak i lokalowymi. Decyzją Wydziału Oświaty we Wschowie szkoła nr l przeniesiona została do budynku Zasadniczej Szkoły Zawodowej przy ul.T.Kościuszki 11. Z Takim postanowieniem nie zgodził się kierownik szkoły T.Czajkowski, niektórzy rodzice i uczniowie. Doprowadziło to do publicznego zaprotestowania. Z tego też powodu kierownik szkoły T.Czajkowski został zawieszony w czynnościach zarówno kierownika jak i nauczyciela. Zawieszono również działalność Komitetu Rodzicielskiego. Kierownictwo szkoły nr l z dniem 7 września 1957 roku powierzono Franciszkowi Masklakowi. 12 października 1957 roku przeniesiono cały „dobytek” szkoły nr l do budynku ZSZ i z dniem 14.X.57 roku rozpoczęła się normalna nauka. W związku z tym zmieniła się liczba oddziałów i uczniów. W szkole uczyło się 302 uczniów w 9 oddziałach. Szkoła dysponuje 8 salami lekcyjnymi oraz dwoma pomieszczeniami – gabinetami przedmiotowymi a także l pomieszczeniem, w którym umieszczano kancelarię szkolną. To samo pomieszczenie służyło także jako pokój nauczycielski. Wraz ze zmianą liczby oddziałów zmieniło się też grono nauczycielskie. W jego skład weszli: Busko Władysława, Adamkowicz Jadwiga, Hebola Wanda, Horoszkiewicz Julita, Macewicz Maria, Szczerbowicz Mikołaj, Targowska Helena, Ziemba Emilia. Ten rok nie był łatwy w pracy szkoły. Minione zajścia wstrzymały normalny tok pracy. Szkoła miała ogromne kłopoty z wyborem nowego Komitetu Rodzicielskiego. Doszło do tego dopiero 20.XII.57 roku i pierwszym znakiem jego pracy było zorganizowanie choinki szkolnej w dniu 14.01.58 r. Ta uroczystość miała charakter bardzo podniosły i pozostawiła dużo wrażeń. 20 stycznia 1958 roku pełniący obowiązki kierownika szkoły Franciszek Masklak – pracownik pedagogiczny Wydziału Oświaty we Wschowie, został odwołały na stanowisko zajmowane przed skierowaniem go do pracy w szkole nr l. Pełnienie obowiązków kierownika szkoły powierzono Mikołajowi Szczerbowiczowi. W związku z tą zmianą do szkoły przychodzi nowy nauczyciel Zbigniew LechowskL Szkoła nadal boryka się z dużymi trudnościami lokalowymi. W jednym pomieszczeniu mieści się kilka klas. To szalenie komplikuje organizacyjnie pracę. Zdecydowanie brak miejsca na pomoce naukowe, które przechowywane są w pomieszczeniu kancelaryjnym – pokoju nauczycielskim. Ciasnota zaczyna dawać coraz bardziej znać o sobie. 25 lutego 1958 roku Wydział Oświaty uwzględniając prośbę Mikołaja Szczerbowicza przenosi go i powierza obowiązki kierownika szkoły nr 3.
Kierownikiem szkoły nr l z dniem l.III.1958 roku mianowany zostaje Józef Ziemkowski. Wrócił do pracy jako nauczyciel Tadeusz Czajkowski. Pani Maria Hebola przeszła do pracy w szkole nr 2. W tym roku szkolnym szczególnie uroczyście obchodzono Międzynarodowy Dzień Dziecka. Były więc gry, zabawy, tańce, popisy gimnastyczne, wyścigi na hulajnogach i rowerach oraz mnóstwo słodyczy. Godny podkreślenia jest fakt, że w tym roku szkolnym pierwszy raz nauczyciele obchodzili Dzień Karty Nauczyciela, odbyły się też pierwsze konferencje rejonowe. Rok 1957/58 zakończono 21 czerwca.

Rok 1958/59 poprzedził remont budynku, w czasie którego wymalowano 6 klas. Szkoła pracuje w 9 oddziałach z 8 nauczycielami i z 337 uczniami. Oto skład grona : Adamowicz Jadwiga, Targowska Helena, Wajnert Władysław, Macewicz Maria, Czajkowski Tadeusz, Ziemba Emilia, Horoszkiewicz Julita oraz Masklak Franciszek. Dzieci uczą się w 7 izbach lekcyjnych, w jednym pomieszczeniu mieści się kancelaria i pokój nauczycielski, w drugim zorganizowano gabinet biologiczny. Natomiast dawną kancelarię przeznaczono na klasę, w której za drewnianym przepierzeniem umieszczono na półkach szkolną, skromną pod względem ilości książek, bibliotekę, którą powadziła E.Zięba. PWRN w Zielonej Górze przydzieliło nadzwyczajną sumę pieniędzy dla nauczycieli w województwie. Każdy nauczyciel otrzymał 1000 zł (12 zł = l kg cukru). Na terenie szkoły pod opieka F.Masklaka powstaje l.X.1958 roku żeńska drużyna harcerska im.E.Plater. Pracuje też kółko sportowe po okiem F.Masklaka na sali gimnastycznej przy ul.Moniuszki. Wyjątkowo uroczyście obchodzono w tym roku Dzień Nauczyciela w dniu 22 listopada, do którego to święta przygotowywano się we wszystkich szkołach już od września. W szkole odbyła się uroczysta akademia, a po południu w sali Domu Kultury odbyła się akademia powiatowa, w której wzięli udział nauczyciele, zaproszeni goście, władze partyjne, powiatowe i miejskie. W czasie akademii inspektor szkolny Michał Kilar odczytał listę nagrodzonych nauczycieli oraz listę nominacji na stałych kierowników szkół. Taką nominację otrzymał kierownik szkoły nr l Józef Ziemkowski. Akademię zakończyło przedstawienie teatralne w wykonaniu aktorów sceny poznańskiej ” Pan Jowialski”. Był to wspaniały i bardzo uroczysty dzień zarówno dla nauczycieli jak i młodzieży. W związku z ogromnym napływem dzieci do wschowskich szkół, zmotywowało to władze oświatowe do poważnych kroków w celu doprowadzenia do budowy nowej szkoły na terenie miasta. W grudniu 1958 roku w odpowiedzi na hasło budowy ze środków społecznych 1000 szkół na 1000 – lecie Państwa Polskiego, powstał we Wschowie Społeczny Komitet Budowy Szkoły , na czele którego jako przewodniczący stanął K.Goncarzewicz, jego zastępcą został kierownik szkoły nr l Józef Ziemkowski. Nowa szkoła 1000- lecia ma być wybudowana przy ul.K.Wielkiego. Przewidziano oddanie nowego budynku do użytku w roku 1963/64. Do akcji budowy szkoły włączyli się nauczyciele, młodzież. Dlatego też w dniu l maja nauczyciele przeprowadzili zbiórkę uliczną pieniędzy, które w całości przekazane zostały na budowę szkoły. Ostatnie tygodnie tego roku szkolnego to gorączkowy okres przygotowań do długich wakacji, szczególnie harcerze, którzy te wakacje postanowili spędzić na licznych koloniach , obozach i biwakach pod fachowym okiem F.Masklaka i R.Wiśniewskiego. Rok szkolny 1958/1959 uroczyście zakończono 20 czerwca.

Rok kolejny 1959/60 przyniósł ze sobą kłopoty lokalowe. W czasie wakacji pomieszczenia szkoły zostały odmalowane i przygotowane do nauki. Nie było to jednak proste, dzieci przybywało. Do klasy pierwszej zgłosiło się 82 uczniów, przeludnienie klas doprowadziło do utworzenia równoległych klas 1-4 . Tym sposobem było w szkole 12 oddziałów i znów zabrakło izb. Aby nauka mogła się odbywać, wszystkie sale przydzielone szkole zamieniono na klasy. Pokój nauczycielski i kancelarię przeniesiono na I piętro do dwóch pokoików – do niedawna mieszkania nauczyciela, który otrzymał inne w mieście. Zlikwidowano gabinet biologiczny przeznaczając go na zwykłą klasę. Brakowało osobnego pomieszczenia na bibliotekę, obecne pomieszczenie okazało się zupełnie za ciasne tym bardziej,że szkoła dysponowała już 3000 tomów książek. Brakowało miejsca na pracownię robót ręcznych, świetlicę, harcówkę. W związku z powiększeniem liczby klas. Inspektorat Oświaty przydzielił trzy nowe etaty. Przybyły zatem trzy nowe nauczycielki: Kowalska Stefania, Maryniuk Maria i Skawińska Aldona. W listopadzie przeniesiono Inspektorat Oświaty z budynku PPRN przy ul.K. Wielkiego do pomieszczeń Powiatowego Domu Kultury. W tym czasie inspektorem szkolnym był Michał Kielar, zastępcą Eward Bora, podinspektorem Andrzej Sobolewski, kierownikiem biura Stefan Kochanek, okręgowym Mieczysław Remkal oraz sekretarki: Jadwiga Karaczewska i Zofia Wodnicka. W tym też roku odbyła się bardzo ciekawa impreza. W dniach 22.XI-2.XII.1959 roku na wystawie społeczeństwo miasta mogło podziwiać prace wschowskich artystów zorganizowanej z okazji zbliżających się rocznic: 1000 – lecia Państwa Polskiego, 15 – lecia przyłączenia Ziemi Lubuskiej do Macierzy oraz 800 – lecie Wschowy. Wszystkie imprezy: zawody konne, pokaz mody, zawody lekkoatletyczne, koncert orkiestry z Zielonej Góry, wystawy dorobku szkolnictwa wschowskiego, rewia zespołów estradowych z powiatu miały miejsce w dniach 6 – 9.05.1959 roku. Szkoła także obchodziła swoje 15 -lecie w sposób bardzo uroczysty. Tym właśnie uroczystym akcentem zakończono rok szkolny 1959 /60.

Kolejny rok 1960/61 to dalszy wzrost liczby uczniów. W tym roku było 488 dzieci, które uczyły się w 13 oddziałach, a izb nie przybyło. W związku z tym zmniejszono do l godziny tygodniowo prace ręczne a nauka religii odbywać się będzie w punkcie katechetycznym. Mimo to klasy 1-4 uczą się na zmiany a nauka trawa do godz. 15.30. Grono składa się z: Ziemkowski Józef – kierownik szkoły oraz nauczyciele: Adamkowicz Aleksander, Czajkowski Tadeusz, Horosżkiewicz J, S.Kowalska, M-Macewicz, I.Maćkowiak, M-Maryniuk, F.Masklak, A.Stawińska, Wł.Wajnert, E.Ziemba, Z.Kokot, St.Kokot. Z nowym rokiem szkolnym powołano do życia kółka zajęć poza lekcyjnych: taneczne,techniczne, sportowe. Najważniejszym wydarzeniem tego roku był fakt zatwierdzania planu budowy nowej szkoły w dniu 20 marca 1961 roku. Plac pod budowę został wytyczony i ogrodzony, rozpoczęto też zwożenie materiałów budowlanych. Jest już też plan budowy szkody. Ma ona być 15 izbowa z salą gimnastyczną, gabinetami i mieszkaniami dla kierownika szkoły i woźnego. W tym też roku szkolnym mocno zaczęto odczuwać braki w podręcznikach szkolnych. Szkoła otrzymała niewielki procent nowych podręczników. Uczniowie podjęli więc zobowiązanie bezpłatnego oddania swoich podręczników na rzecz szkoły. Krótka wzmianka o tym ukazała się w prasie, cyt: „My uczniowie klasy siódmej zobowiązujemy się dla uczczenia Święta 1-go Maja przekazać nasze podręczniki dla szkoły, a uzyskane z ich sprzedaży pieniądze przeznaczamy na Społeczny Fundusz Budowy Szkół „Tysiąclecia”.

Rok szkolny 1961/62 rozpoczął się w bardzo trudnych warunkach lokalowych. ZSZ odebrała 2 sale lekcyjne. Zostało zatem siedem izb lekcyjnych na 13 oddziałów. Państwowy Dom Dziecka przyszedł z pomocą, dając l salę lekcyjną. Pomoce lekcyjne rozniesiono po różnych klasach. Część korytarza przedzielono ścianką działową i w tak powstałym pomieszczeniu ulokowano pozostałe pomoce naukowe, maszyny do szycia, szafę z obrazami. Sprzęt do wychowania fizycznego umieszczono we wnęce korytarza na parterze, mapy wręcz na klatce schodowej. Nauka odbywała się na dwie zmiany. Na drugą zmianę chodzą klasy Ia,Ib,II,III i IV. Lekcje kończą się przeważane o godz. 16.25. Przybyli też nowi nauczyciele:Regina Zapał, Stanisława Nauman, Ingrida Bem. Odeszli z grona: Stawińska Aldona ( na studia) i Adamkiewicz Aleksander (LO Wschowa). W związku ze zmniejszeniem liczby pomieszczeń w tym roku szkolnym zawieszono zajęcia kółek .
27 stycznia 1962 roku zapisał się w pamięci nauczycieli, społeczeństwa miasta i młodzieży ważnym wydarzeniem. W dniu tym miały miejsce : 20 -lecie PPR oraz wmurowanie aktu erekcyjnego pod budowę szkoły 1000 – lecia im Janka Krasickiego. Tekst aktu odczytał ówczesny Inspektor Szkolny Michał Kilar. Następnie do puszki razem z aktem włożył monety polskie wówczas aktualne. Tej uroczystości przyglądała się cała ludność Wschowy i władze. Oddanie nowej szkody zaplanowano na rok 1963.

W roku 1963, 8 września , oddano do użytku nową szkołę 1000- lecia nr 588. Otworzenia Szkoły Pomnika dokonał kurator okręgu szkolnego w Zielonej Górze Józef Wolanin. Pamiątkową tablicę umieszczoną na murze szkoły odsłonił z-ca PPRN Leon Szymański. Ta podniosła chwila zebrała wokół nowej szkoły całe społeczeństwo miasta. I choć szkoła została oficjalnie oddana do użytku, trwały w niej jednak prace wykończeniowe. Zajęcia w niej rozpoczęły się 12 września. Do tego dnia młodzież uczyła się w szkole nr 2. Tam też w dniu 3 września nastąpiło uroczyste rozpoczęcie nowego roku. Wszystkie dzieci powitał Józef Karaś, który z dniem l sierpnia 1963 roku został kierownikiem szkoły nr l. Jego zastępcą została Władysława Wajnert. W skład grona weszli: Bilicka Zofia, Bem Ingrida, Czajkowski Tadeusz, Horoszkiewicz Julita, Jachecka Jadwiga, Kos Henryką, Kowalska Stefania, Masklak Franciszek, Maryniuk Maria, Nauman Stanisława, Rodziewicz Maria, Sobolewska Krystyna, Sielicki Ignacy, Tomaszewicz Gerarda, Targowska Helena, Zając Janina, Zapał Regina, Ziemba Emilia. Po przeprowadzce do nowego budynku przystąpiono do normalnych zajęć, W placówce uczyło się 687 dzieci. Dokonano wyboru Komitetu Rodzicielskiego, który zorganizował ciekawy program. W dniu 20.XI z okazji Dnia Karty Nauczyciela zobowiązał się do prac przy budowie boiska sportowego na sumę 80 tyś. złotych. W listopadzie 1963 roku zainstalowano w szkole radiolę. Przez nią „leciały” ważne komunikaty i informacje z życia szkoły, osiągnięć uczniów. Młodzież uroczyście obchodziła święta rocznicowe: rocznicę Wyzwolenia Warszawy, Wschowy, Święto Pracy, Dni Oświaty Książki i Prasy. Wspaniale bawiono się na festynie z okazji Międzynarodowego Dnia Dziecka. Święto Sportowe miało miejsce 20 czerwca na stadionie sportowym. 25 czerwca młodzież z całej szkoły zebrała się na uroczystym apelu kończącym ten rok szkolny.
Rok 1964/65 to rok spokojnej, dobrze zorganizowanej pracy porządkowania terenów wokół szkoły, siania trawników. Pracę w szkole nr l podjęła J.Dworkiewicz i J.Kaźmierczak. 4 października 1964 roku młodzież szkoły spotkała się z przedstawicielami LWP, którzy omówili jego historię. Młodzież szkolna dała krótki, ale ciekawy program artystyczny. W styczniu młodzież szkoły bawiła się na zabawach choinkowych razem z wychowawcami i rodzicami. W przygotowaniu tych zabaw ogromnie pomógł Komitet Rodzicielski. Szczególnie uroczyście obchodzono 20 rocznicę wyzwolenia Wschowy. Odbył się wiec oraz odsłonięcie pomnika a także otwarcie izby pamiątek. W sali ratusza została zorganizowana wystawa malarską, w której brała udział młodzież szkoły. Malarskie prace uczniów wzbudziły duże zainteresowanie. Tuż przed l Maja odbyła się konferencja na temat: ” Przeszłość Ziemi Wschowskiej”. O tej konferencji pisała prasa, cyt: ” Krótko przed l Maja odbyła się we Wschowie powiatowa konferencja nauczycielska. Zagaił ją i prowadził inspektor szkolny mgr J.Radzikowski. Konferencja poświęcona była aktualnym zagadnieniom , związanym z kampanią wyborczą oraz Dniami Oświaty, Książki i Prasy. Po wystąpieniu J.Radzikowskiego rozpoczęły się prace poszczególnych ognisk metodycznych. Ognisko metodyczne Historii zajęło się przeszłością Wschowy i powiatu”. 12 czerwca 1965 roku szkoła obchodziła uroczystość 20 – lecia swego funkcjonowania. Z tej okazji odbyła się uroczysta akademia w Domu Kultury, na którą został zaproszony pierwszy kierownik szkoły Knasiewicz, nauczyciele, społeczeństwo miasta i władze miasta.
Z dorobkiem szkól wschowskich w okresie XX – lecia zapoznał zebranych kierownik szkoły nr l Józef Karaś. Po części oficjalne} młodzież szkoły nr l i nr 2 wystąpiła z bogatym programem artystycznym, budząc nim ogromny zachwyt. W Dniu Dziecka 5 czerwca młodzież szkoły barwnie ubrana przeszła ulicami miasta. Następnie świetnie bawiła się nad stawami. Ten rok szkolny zakończono uroczystą akademią w dniu 26 czerwca.

Rok szkolny 1965/66 uroczystą akademię rozpoczął dyrektor szkoły J.Karaś w dniu l września. Rok ten nie różnił się założeniami w pracy od roku minionego. Było 18 oddziałów. Przybyła nowa nauczycielka Zofia Oliwa. Zastępcą dyrektora była Wł.Wajnert. Oto skład grona: Z.Bilicka, I.Bem, T.Czajkowski, J.Horoszkiewicz, J.Jachecka, H.Kos, S.Kowalska, Fr.Masklak, M.Maryniuk, ST.Nauman, K.Sobolewska, G.Tomaszewicz, K.Marcmiak, J.Gellert,R.Zapał, Z.01iwa, ST.Rodziewicz, M.Steciuk, J.Kaźmierczak, J.Mazur, K.Dekiert – bibliotekarka. W tym roku szkolnym realizując zobowiązania związane z porządkowaniem terenu posadzono 4 „Dęby Tysiąclecia”. W naszej, przestronnej szkole pracowało się dobrze. Wszyscy zadowoleni byli z przestrzeni, gabinetów i klas. Sprawy lokalowe stały się przeszłością.

Rok 1966/67 był niezwykle ważny w całym systemie szkolnictwa polskiego. Był to rok reorganizacji – powstała ośmioklasowa szkoła podstawowa. Fakt ten naruszył do tej pory dobre warunki lokalowe. Liczba oddziałów wzrosła do 19, liczba uczniów wynosi 692. Szkoła metrażowo budowana była na 500 uczniów. Następują też zmiany w składzie nauczycieli. Zofia Oliwa przeszła do dalszej pracy w szkole nr 3, do szkoły nr l przybyła z Łupicy Irena Radziun. Kontynuując prace porządkowe przedstawiciele Komitetu Rodzicielskiego, uczniowie, nauczyciele zniwelowali teren pod boiska do piłki nożnej i siatkówki. W tym też roku szkolnym przy szkole nr l istniał kurs dla dorosłych w zakresie klasy siódmej. Przy ośmioklasowej już szkole powstała Komisja Opiekuńczo – Wychowawcza, której zadaniem była pomoc i współdziałanie z Radą Pedagogiczną oraz otoczenie szczególną troską dzieci trudne, zaniedbane i biedne. 3 października 1966 roku oddano we Wschowie do użytku Państwowy Zakład Wychowawczy, o czym donosiła prasa, cyt:,,… ze szkołą specjalną dla dzieci opóźnionych w rozwoju. Jest to pierwsza tego typu placówka w województwie o zasięgu powiatowym. Zakład pomieści 100 dzieci w szkole i około 60 w internatach”. Dyrektorem Zakładu został Jerzy Przystajko. W tym roku szkolnym pierwszy raz i w sposób bardzo uroczysty żegnano absolwentów klas ósmych.

Rok szkolny 1967/68 rozpoczął się 4 września . Wprowadzono obyczaj witania pierwszoklasistów przez uczniów klasy ósmej. To bardzo wzruszający moment. Do szkoły przybyła absolwentka SN B.Szczepaniak i R.Siemaszko. Ważnym wydarzeniem tego roku była akademia z okazji 20 -lecia SKO. Wzięła w niej udział młodzież szkoły , nauczyciele, przedstawiciele Wojewódzkiego Oddziału PKO w Zieleniej Górze, przedstawiciele władz szkolnych i Komitetu Rodzicielskiego. Uczniowie otrzymali szereg nagród. W roku 1968 zawarta została umowa z PKP w Lesznie na mocy której w czasie wakacji szkoła zamieniała się w budynek kolonijny, PKP zobowiązane było za to malowania klas, korytarzy i naprawiania bieżących usterek. Umowa ta budziła wiele zastrzeżeń. Na okres wakacji bowiem należało z poszczególnych klas wynieść wszystko do innych łącznie z meblami. Robiono to niekiedy dwa razy do roku , bowiem w okresie ferii zimowych organizowane były zimowiska. Sprzęt, tablice, meble ulegały w ten sposób systematycznemu niszczeniu. Rok szkolny zakończono 23 czerwca . Grono nauczycielskie, młodzież serdecznie żegnała odchodzącą na emeryturę Gerardę Tomaszewicz.

Rok szkolny 1969/70 uroczyście rozpoczął w dniu 2 września kierownik szkoły J.Karaś. Pracę w szkole rozpoczęli: Janusz Hoffman, Maria Sadowska i Ewa Marszałek. W tym roku uroczyście obchodzono rocznicę 25 – lecia szkoły w dniu 14 czerwca. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz politycznych, szkolnych, rodzice. W tym samym dniu żegnano klasy ósme.

Rok 1970/71 przyniósł zmiany kadrowe. Z dniem 31 sierpnia 1970 Józef Karaś został mianowany podinspektorem i przeszedł do pracy w Wydziale Oświaty a funkcję kierownika szkoły powierzono Władysławie Wajnert. Zastępcą został Jerzy Mazur. Przybył także nowy nauczyciel W.Ratajczak, Ryszard Stolarski, Michał Piotrowski. W roku tym powstała klasa VI o profilu sportowym, realizująca 12 godzin wychowania fizycznego w tygodniu. Utworzono dwie klasopracownie : nauczania początkowego i historii. Z dniem l grudnia 1971 roku wprowadzono nowy podział roku szkolnego. Dzieli się teraz na trzy okresy. W ramach prac społecznych młodzież posadziła 50 krzewów róż, w marcu organizator kolonii PKP odmalował obiekt szkolny.

W roku 1971/72 opracowano i przyjęto program unowocześnienia szkoły, który systematycznie realizowany był do roku 1975 roku. W szkole pracę podjęli nauczyciele: Kazimiera Grabarz, Bogusława Kulisz, Jan Morawski i Leon Rajewski. 22 kwietnia 1972 roku szkoła gościła przedstawiciela Komisji Młodzieży NCK z NRD i PCK, którzy zapoznali się z pracą młodzieży czerwonokrzyskiej i osiągnięciami koła PCK szkoły nr l. Dorobek ilustrowała bogata wystawa urządzana przez opiekunki koła PCK – Krystynę Piotrowską i Zofię Bilicką. Goście zwiedzili całą szkołę. Wśród nich był wiceminister Oświaty i Wychowania W.Winkiel, który do kroniki wpisał : cyt ” Z największą przyjemnością wpisuję w imieniu delegacji Zarządu Głównego PCK słowa uznania za interesującą i bogatą pracę wychowawczą szkoły. Jesteśmy u Was z okazji spotkania z NCK w Zielonej Górze. Widzieliśmy pracę Waszego koła PCK, słyszeliśmy wiele interesujących rzeczy o pracy szkoły i rezultatach działalności oświatowej w mieście i powiecie. Z całą powagą mogę napisać, że z tej pracy i jej rezultatów możecie być dumni”. W tym też roku we wnęce II piętra wykonano ścianki dekoracyjne wraz z płaskorzeźbą patrona szkoły.

W kolejnym roku 1972/73 szkoła zatrudniała 24 nauczycieli, było 21 oddziałów z 666 uczniami. Do szkoły przybyły nowe osoby: mgr Krystyna Paśniczek, Anna Głód oraz St.Orłowska, Ryszard Stolarski, Urszula Frydel. W tym roku szkoła gościła w swych progach delegację z NRD. Spotkanie to upłynęło w miłej i serdecznej atmosferze. Były występy artystyczne, pięknie reprezentował się chór szkolny (ok.150 uczniów) pod kierunkiem J.Mazura. W tym też roku wprowadzono system wychowawczy Heliodora Muszyńskiego. 14 czerwca 1973 roku o godz. 11.00 w Szkole Podstawowej nr l odbyła się uroczystość wręczenia sztandaru ufundowanego przez Komitet Rodzicielski i Zakład Opiekuńczy PONAR-REMO. Na tę uroczystość zostali zaproszeni goście, dawni nauczyciele, przedstawiciele władz państwowych, szkolnych, przedstawiciele zakładów pracy.

Rok 1973/74 przyniósł ze sobą zmiany w systemie wychowawczym. Pracowano nad systemem jednolitego wychowania socjalistycznego. Społeczność uczniowską podzielono na grupy wiekowe :I-III; IV-V; VI-VIII. Każda z grup odbywała cotygodniowy apel według wcześniej ustalonej w zespołach wychowawczych tematyce. Apele i narady miały swoją obrzędowość, grupa wiekowa swoją nazwę, hymn czy zawołanie. Znowelizowano własny system wychowawczy. W tym roku szkolnym należało doprowadzić do większych efektów pracy w organizacjach i kółkach zainteresowań, lekcje opierać na audycjach TV i radiowych. Praca wychowawcza opierała się na działaniu wspólnym z Komisją Opiekuńczo-Wychowawczą. W tym roku szkolnym pracę w szkole podjęli nowi nauczyciele: Stanisława Kowalczykowska, Zofia Barnas, Łucja Bobrownicka a w drugim półroczu Magda Łuczak. W okresie jesiennym młodzież klas VII i VIII jeździła na zbieranie ziemniaków. Z zarobionych pieniędzy uczniowie klas starszych dla szkoły zakupili magnetofon, część pieniędzy przeznaczyli na wakacyjne wycieczki po Polsce. Cały okres realizowany był program unowocześniania szkoły: zmodernizowano pracownię zajęć technicznych, zorganizowano harcówkę. Młodzież zgodnie ze swoimi zainteresowaniami uczęszczała na liczne kółka zainteresowań np.: biologiczne, techniczne, matematyczne, języka polskiego itp. 12 czerwca klasy ósme opuściły mury szkoły.

Rok 1974/75 przyniósł nową reformę w szkolnictwie. Rok szkolny został podzielony na dwa semestry. Wprowadzono także nowy system ocen ze sprawowania : wzorowe,wyróżniające, poprawne, nieodpowiednie, naganne.

Skład grona w roku szkolnym 1975/76: Z.Bilicka, Z.Bamas, Ł.Bobrownicka, J.Dzidkowska, L.Groszek, K.Grabarz, J.Jachecka, J.Kaźmierczak, E.Kowalska, St.Kowalczykowska, ST.Nauman, K.Prochniewska, U.Staniszewska, Mada Steciuk, R.Stolarski, St. Wąsik, M.Łuczak, Zdzisława Kola, Florian Horoszkiewicz, B.Poter-Cieśla,H.Spisz, K.Jaworski, Helena Wosik, Wosik Mirosław, M.Borowiec, J.Horo8zidewicz,B.Łuczak, K.Dekiert, H Pepliński, R.Siemaszko i od 29 września Krystyna Dmowski. Wzorem roku poprzedniego w dniach 6 – 8.X odbyła się akcja wykopek ziemniaków klas VII i VIII. Od l listopada 1975 roku w związku z likwidacją szkoły w Olbrachcicach, dzieci z klas I, II, III i IV przeszły do szkoły nr l. Pierwszym dniem nauki w nowej szkole był 3 listopad. Przywiózł je autobusem inspektor szkolny M.Pawlak i przekazał dyrektorce szkoły WŁ.Wajnert, która oprowadziła dzieci po szkole i rozprowadziła do klas, w których będą się uczyły. Po tej reorganizacji szkoła liczyła 22 oddziały. Istniała jedna klasa siódma – uzawodowiona, nadal funkcjonowały klasy o profilu sportowym. W 14 izbach i 5 pracowniach naukę pobierało 607 uczniów. Szkoła intensywnie przygotowywała się zarówno pod względem kadrowym jak i lokalowym do przyjęcia następnych uczniów z likwidowanych szkół, w założeniach od 1976/77 szkoła miała stać się Zbiorczą Szkołą Gminną. W dniu 9 lutego na uroczystym apelu uczniom, którzy osiągnęli wysoką średnią w nauce dyrektor szkoły wręczyła odznaki „Wzorowego ucznia”. W marcu 1975 roku Prezydium Krajowego Komitetu Narodowego Funduszu Ochrony Zdrowia przyznało Honorową Odznakę Szkole Podstawowej nr l za aktywną działalność oraz wybitne osiągnięcia w krzewieniu idei ochrony zdrowia. 5 czerwca zakończył się rok szkolny. Na ostatniej Radzie Pedagogicznej serdecznie pożegnano, odchodzących do pracy w innych placówkach, nauczycieli: J.Mazura, Floriana Horoszkiewicza, St.Nauman.

Rok 1976/77 przyniósł kolejne zmiany, zastępcą dyrektor została mgr Krystyna Pruchniewska. Pracę w szkole rozpoczęli: Janina Jastrzębska i Henryk Szmyt oraz Jadwiga Romanowska. Ł.Bobrownicka ten rok szkolny spędzi w Kijowie na rocznym studium dla nauczycieli języka rosyjskiego. W dniach 11 -14.X trwała jesienna przerwa w nauce. Nie było zajęć dydaktycznych ale w szkole było gwarno i wesoło. Odbywały się różne zajęcia, imprezy, filmy, klasowe przedstawienia, konkursy, starsze klasy pracowały społecznie na terenie szkoły i miasta. W tych samych dniach trwała akcja zbierania ziemniaków, w której brała udział młodzież klas VII i VIII, od 2.XI te same klasy po 3 godz. lekcyjnej jeździły do lasu – rozpoczęła się kolejna akcja „Sadzany las”. 5 grudnia w Domu Kultury odbył się konkurs – zabawa szkół podstawowych polegający na mini konkursach przedmiotowych i sprawnościowych. Jury w składzie: I.Bem, R.Zapal, J.Mazur przyznała I miejsce szkole nr l i główną nagrodę – 5.000 tys. złotych. Po podsumowaniu pierwszego okresu, 7 lutego odbył się uroczysty apel , na którym dyrektor szkoły, wzorem ubiegłego roku , wręczył odznaki „Wzorowego ucznia” w klasach I -III. 12 stycznia młodzież niektórych klas, spotkała się z mgr A.Czokiem, uczestnikiem wyprawy w Himalaje. Było to jedno z ciekawszych spotkań i bardzo interesujące. 8 marca miała miejsce bardzo wzruszająca scena. W tym dniu w szkole odbywały się uroczystości związane z Dniem Kobiet Na uroczystość zaproszeni zostali dawni nauczyciele oraz goście w osobach: inspektor szkolny mgr J.Karaś, Zbigniew Lechowski, Zenon Mleczak. Przybył także kurator Edward Szymański, który w asyście władz szkolnych, wręczył nauczycielce emerytce p. Nowodworskiej Medal Komisji Edukacji Narodowej. Maj był miesiącem prezentacji przez klasy swoich zobowiązań na rzecz szkoły, środowiska z okazji centralnych dożynek, które odbędą się w naszym województwie w Lesznie w przyszłym roku. 2 czerwca pożegnano uczniów klas ósmych, 4 czerwca zakończył się rok szkolny.

Rok 1977/78 przyniósł ze sobą kolejne zmiany. Po raz pierwszy utworzono w szkole klasę zerową, do której uczęszczać będą dzieci 6- letnie i nie objęte programem wychowania przedszkolnego. Klasa ta została utworzona w izbie na parterze. Klasę „O” prowadzić będzie Jadwiga Każmierczak. Pracę w szkole podjęli nowi nauczyciele: Janusz Woźny, Józef Głogowski. W dniach 3 – 6.X trwała jesienna przerwa w nauce. Klasy VII-VIII jeździły na wykopki. Klasy I-VI realizowały zajęcia ustalone na ten dzień: wycieczki do zakładów pracy, filmy, prace na terenie szkoły itp. Głównym zadaniem szkoły w tym roku było sukcesywne przygotowanie do wdrażania nowego programu dziesięcioletniej szkoły średniej. Nauczyciele uczestniczą w kursach przygotowawczych, dokształcają się na różnych uczelniach.

Rok 1978/79 to rok dalszej reorganizacji szkolnictwa. Do szkoły nr l przybyli uczniowie klas V, VI, VII i VIII z Siedlnicy i Konradowa wraz z uczącymi tam nauczycielami: M.Prask, R.Drąźek, J.Mężyk, K.Giemza. Był to pierwszy rok , w którym dzieci rozpoczęły naukę w 10 letniej szkole. Szkoła teraz liczy 21 oddziałów, 2 punkty filialne i oddział przedszkolny. Razem uczy się 689 uczniów. Grono liczy 32 nauczycieli. Zaczynają się problemy lokalowe. Dlatego też hole na korytarzach I i II piętra zostały zabudowane i zamienione na klasy. Szkoła posiadała 19 izb lekcyjnych, świetlicę, bibliotekę z czytelnią, gabinet lekarski i stomatologiczny. Głośnym echem w roku 1978/79 odbił się XV Alert Naczelnika ZHP pod hasłem „Biało- czerwonej zdrowie, radość, pokój”, który miał miejsce w dniach 28-30 maja. Uroczystości z tym związane wspomagał zespół „Słoneczni” pod kierunkiem B.Kicińskej. 6 czerwca ukończyli szkołę ośmioklasiści, 9 czerwca nastąpiło uroczyste zakończenie roku szkolnego.

Rok szkolny 1979/80 rozpoczęto w następującym składzie: mgr Wł.Wajnert – dyrektor, mgr K.Pruchniewska – z-ca dyr. oraz grono : Ł.Kola, R.Siemaszkco, Z.Bilicka, R.Diążek, K.Giemza, J.Romanowska, K.Grabarz, J.Wożny, J.Dzitkowska, M.Steciuk, J.Mężyk, mgr J.Adamiak, M.Borowiec, Barbara Kicińska, mgr B.Łuczak, mgr Krystyn Dmowski, Janina Jastrzębska, M.Łuczak, Stefania Wąsik, Jadwiga Każmierczak, Ryszard Firlet – kierownik świetlicy, Dorota Mojszej – wych. świetlicy, Krystyna Dekiert i Teresa Wachosz – biblioteka, ŁBobrownicka, L.Groszek, J.Horoszkiewicz, St.Kowalczykowska, A.Pecold, R. Stolarski. Rok szkolny rozpoczął się 20 sierpnia uroczystym apelem. W tym roku odbyło się wiele interesujących uroczystości i imprez. Dużym echem odbiło się w szkole święto patrona szkoły 24 września. 13 października w Dniu Nauczyciela odbyła się uroczysta akademia. Uczestniczyli w niej zaproszeni dawni nauczyciele: T-Czajkowski, J.Ziemkowski, G.Tomaszewicz, W.Król, grono nauczycielskie, władze szkolne. Przemówienie wygłosił zastępca inspektora M.Pawlak. Wspaniały program dał zespół „Słoneczni” pod kierunkiem Barbary Kicińskiej. Od grudnia w ramach reorientacji zawodowej uczniowie klas VIII spotkali się z dyrektorami szkół średnich ze Wschowy, z przedstawicielami niektórych zawodów, a więc z górnikiem, kolejarzem, żołnierzem. W marcu cała młodzież szkoły i grono z okazji Dnia Kobiet obejrzała piękny pokaz akrobatów, których trenuje małżeństwo państwa Adamiaków. Wspaniale wypadła wystawa z okazji XI Turnieju Wiedzy Obywatelskiej zorganizowana w gabinecie historycznym. Uroczystego podgumowania dokonał z-ca inspektora M.Pawlak. W kwietniu, miesiącu Pamięci Narodowej, szkoła przystąpiła do konkursu na Ekspozycję Pamięci Narodowej. Wystawa zorganizowana została w gabinecie historycznym przez J.Jastrzębską, K.Grabarz, L.Groszek przy dużym wkładzie pracy ze strony dyrektor szkoły mgr Wł.Wajnert. Wystawa była oglądana przez przedstawiciela Kuratorium J.Szmigiera, sekretarza wojewódzkiego PZPR i przedstawiciela ZBOWiD-u – organizatorów tego „konkursu”. Wystawa szkoły na szczeblu wojewódzkim zajęła III miejsce. W maju odbył się Festiwal Śpiewających Szóstek, dwie szóstki ze szkoły zajęły I i III miejsce. Nagrodą był piękny puchar wręczony przez M.Pawlaka. W tym roku szkolnym Dzień Dziecka i Dzień Sportu odbywały się w jednym dniu. Dzień Sportu prowadził R. Stolarski. Przebieg tego dnia dostarczył dzieciom wspaniałych przeżyć. 7 czerwca odbyło się zakończenie roku. Na uroczystości tej obecny był przedstawiciel Kuratorium J.Szmiger, inspektor szkolny mgr J.Karaś. Na ostatniej radzie pedagogicznej serdecznie żegnano odchodzących ze szkoły nauczycieli: Ryszarda Stolarskiego i Janusza Woźnego, którzy przeszli do pracy w innych szkołach.

l września to inauguracja nowego roku szkolnego 1980/81 i przyniósł ze sobą zmiany. Obniżono nauczycielom wymiar godzin do 22 tygodniowo, od klasy IV wprowadzono lekcję wychowawczą oraz 5 dniowy dzień pracy – wszystkie soboty wolne. Do grona szkoły nr l doszła Małgorzata Bajończak, Czesław Kuppe. Ten rok niewiele różnił się od poprzedniego. Obchodzono uroczyście te same święta, rocznice, brano udział w licznych konkursach. Na uwagę zasługuje fakt dużych osiągnięć akrobatów o czym donosiła prasa cyt.: ” Przez dwa dni rozgrywano w Warszawie mistrzostwa Polski w akrobatyce sportowej o puchar Zarządu Głównego Szkolnego Związku Sportowego. W imprezie stojącej na wysokim poziomie bardzo dobrze spisali się reprezentanci MKS Wschowa. Podopieczni trenerów – małżeństwa Leokadii i Jerzego Adamiaków wywalczyli osiem medali (2 złote, 2 srebrne, 4 brązowe)”. Warto też wspomnieć o I Wojewódzkim konkursie pt. „Rzemiosło”. Szkoła w tym konkursie zajęła III miejsce, nauczycielka Kazimiera Grabarz otrzymała I nagrodę w postaci wczasów w okresie wakacji w Polanicy Zdrój.

Rok 1981/82 rozpoczął się l września. Dyrektorką szkoły była mgr Władysława Wajnert, zastępcą został Jan Męźyk. Krystyna Pruchniewska od tego roku objęła etat pedagoga szkolnego. Przybył do szkoły nowy nauczyciel Grzegorz Milczarek. Ten rok zapisał się w pamięci jako rok stanu wojennego ogłoszonego 13 grudnia 1981 roku. Dlatego też przyspieszano termin ferii zimowych, które rozpoczęły się od 14.XII – 3.01. 1982 roku. 4.01.82 roku rozpoczęto pracę dydaktyczno- wychowawczą. Zapoznano uczniów o ich obowiązkach wynikających ze stanu wojennego.

Uczniowie starszych klas pełnili całodzienny dyżur przy wejściu do budynku, zapisując wszystkich wchodzących. W styczniu uczniowie szkoły zorganizowali akcje pomocy dla powodzian płocka i okolic w postaci zbiórki pieniędzy, ubrań, książek . 18 czerwca pożegnano uczniów klas ósmych, 30 czerwca nastąpiło uroczyste zakończenie roku szkolnego, które zbiegło się z pożegnaniem p.K.Dekiert odchodzącej na zasłużoną emeryturę.

Rok 1982/83. Dziewiętnasty raz otwiera swoje podwoje szkoła . Szczególnie mocno przeżywają go uczniowie, którzy zgodnie z reorganizacją przybyli do szkoły z Konradowa, Kandlewa, Siedlnicy i Czerlejewa. Przybyli też nowi nauczyciele: Krystyna Nowak, mgr Janina Krukierek, Elżbieta Pawlak, do pracy w świetlicy: M.Tchórzewska i K.Kuczkowiak^ do pracy w bibliotece: Ewa Marciniak i H.Płoszyńska.

W roku szkolnym 1983/84 do naszej szkoły przybyli nowi nauczyciele: Marek Flack, Inga Zeler, Krystyna Semeniuk. Ważnym wydarzeniem tego roku w szkole była akademia z okazji 300 rocznicy zwycięstwa Jana Sobieskiego pod Wiedniem. Do tej akademii przygotowała się cała młodzież a akademia była podsumowaniem pracy. Była to piękna lekcja historii i patriotyzmu. Praca szkoły pod względem dydaktycznym i wychowawczym nie odbiegała od minionego roku szkolnego. Opuścił szkołę, przenosząc się do pracy w innej szkole Grzegorz Milczarek. W tym też roku z dalszą realizacją karty nauczyciela wprowadzono 18 godzinny tydzień pracy.

Kolejny rok 1984/85 rozpoczął się l września. Przybyli nowi nauczyciele: Władysław Chilarski, Franciszek Gała, drugim zastępcą dyrektora została p.Z.Bilicka. W tym roku szkolnym w konkursie „Rzemiosło” szkoła w Międzywojewódzkim Konkursie zajęła czwarty raz I miejsce a p.K.Grabarz po raz kolejny wspaniałe wczasy jako nagrodę główną. Uczniowie otrzymali cenne nagrody rzeczowe. Wzorem lat ubiegłych obchodzono różne rocznice, święta, dawano programy artystyczne w szkole i w mieście,

Rok 1985/86 to rok intensywnego wdrażania nowego programu w klasach VIII, w których w ciągu roku zostały przeprowadzone lekcje koleżeńskie. Szczególną opieka należy otoczyć uczniów słabych, uczniowie zdolni powinni znaleźć się w kołach zainteresowań . W tym roku szkolnym istniało 15 kół zainteresowań. Był to równocześnie ostatni rok pracy dyrektor szkoły mgr Władysławy Wajnert, która przechodzi na zasłużoną emeryturę.

Rok 1986/87 rozpoczął się posiedzeniem rady pedagogicznej, na którym mgr J.Karaś przedstawił gronu pedagogicznemu nowego dyrektora szkoły mgr Jarosława Smektałę. Zastępcą dyrektora pozostała Zofia Bilicka. Od tego też roku rozpoczęto planowanie dostosowania szkoły do wzrastającej liczby uczniów. W związku z tym należy dokonać pewnych przeprowadzek i zabudowań w celu otrzymania dodatkowych pomieszczeń na izby lekcyjne. Ten rok szkolny to praca nad podniesieniem dyscypliny uczniów, poziomu nauczania, czytelnictwa, kultury zachowania.

Lata 1987/91 to okres pracy mgr Jarosława Smektały jako dyrektora. W roku 1987/88 powołano do życia dwa zespoły: kierowniczy i wychowawczy, które mają usprawniać życie szkoły, likwidować problemy. W tym roku duży nacisk położono na celowość i sensowność zadań domowych. Rozpoczęto też wstępne przygotowywanie do rocznicy 25- lecia szkoły nr l w nowym budynku. Dyskutowano i pracowano nad Kodeksem Ucznia, podjęto też uchwalę, że w oparciu o Kodeks Ucznia do 1.01.88 należy opracować projekt regulaminu szkoły. Odbyło się wiele posiedzeń szkoleniowych. W niektórych uczestniczyli: mgr J.Kiciński – prezes Oddziału ZNP we Wschowie, higienistka szkolna P.Stanisława Pełka, pomoc dentystyczna Irena Pawlak, przewodniczący samorządu uczniowskiego.
W czerwcu 1988 roku podjęto postanowienie, że w przyszłym roku szkolnym szkoła będzie realizować jedno z wielu zadań pod hasłem ” Wszyscy jesteśmy nauczycielami języka polskiego w celu podniesienia poziomu ortografii” we wszystkich klasach.
Rok 1988/89 rozpoczął się l września. Gościem tej uroczystości był Inspektor Oświaty i Wychowania Zenon Mleczak. W tym też roku szkolnym funkcjonowała w szkole klasa V wyrównawcza, W jej skład weszli uczniowie z miasta na podstawie orzeczeń z Poradni Wychowawczo -Zawodowej. Powołano komisje nauczycieli do opracowania projektu regulaminu szkoły w oparciu o nowy Kodeks Ucznia. W jej skład weszli: J.Dzitkowska, D.Lewandowska, Ł.Kola, E Marciniak, K.Semeniuk. W związku z 25 – leciem szkoły plan obchodów – wiosna 89, opracują: z-ca dyrektora Z.Bilicka, K.Grabarz, F.Gała, M.Tchórzewska, Cz.Kuppe i K.Nowak, który do akceptacji został przedstawiony na R.P. w dniu 8.XII.88.
8 marca 1988 roku został jednogłośnie przyjęty, zaakceptowany przez rodziców, Samorząd Uczniowski, Regulamin Szkoły oparty o nowy Kodeks Ucznia i wprowadzony w życie od II półrocza.
20 czerwca 1988 roku odbyła się R.P. , na którą przybył mgr J.Karaś i poinformował grono o zmianie v-ce dyrektora z dniem l.IX. 1989 roku dotychczasowa v-ce dyrektor Zofia Bilicka odchodzi na zasłużoną emeryturę. Inspektor mgr J.Karaś wysunął kandydaturę mgr Marii Łuczak. Wobec pełnej aprobaty grona kandydatka na v-ce dyrektora mgr Maria Łuczak podejmuje obowiązki zastępcy od nowego roku szkolnego 1989/90. W tym też roku podjęli pracę w szkole nauczyciele: I.Leszczewska, Dorota Szeląg, Józef Chrobak, Włodzimierz Nowak, J.Wilkosz, U.Sieńko, A.Krawiec. W/w nauczycielom, którzy rozpoczęli pracę w tym zawodzie przydzielono opiekunów – nauczycieli starszych stażem pracy. W tym też roku weszły w życie nowe zasady oceny nauczycieli, uchwalono także, by apele, które odbywały się w szkole bardzo systematycznie i często, teraz odbywały się rzadziej ale z bardzo uroczystą oprawą. Coraz sprawniej przebiegało uczestnictwo przedstawicieli młodzieży pracującej w organizacjach, kołach w posiedzeniach R.P.
Zrezygnowano większością głosów z obchodzenia niektórych rocznic: Rewolucji Październikowej, Dnia Milicjanta. Również większością głosów przyjęto 5% dodatek motywacyjny dla nauczycieli. Na zasłużoną emeryturę odeszła I.Groszek.
Od roku 1990/91 weszły w życie : sześciostopniowa skala ocen ucznia, zmniejszono wymiar tygodniowy godzin w klasach młodszych. Z dniem l września 1990 roku do zajęć szkolnych wchodzi religia. Pracę w szkole podejmują: ksiądz Henryk Kaliszuk, siostra Irena Muzyka, Dorota Seweryńska – religia, oraz Elżbieta Grining i Barbara Czemiawska. W czerwcu żegnano odchodzących ze szkoły nauczycieli: mgr I.Smektała – przeszedł do pracy w LO, B.Kicińska przeszła do pracy w szkole nr 4, Janina Jastrzębska i Jadwiga Każmierczak przeszły na emeryturę.
Od 4 listopada 1991 roku w wyniku ” konkursu” dyrektorem szkoły został mgr Andrzej Bieleń. Do tej chwili obowiązki pełniła z-ca dyrektora mgr Maria Łuczak. Był to trudny okres w życiu szkoły . Jak w kalejdoskopie zmieniały się polecenia i zarządzenia. Od chwili uporządkowania kadry dyrektorskiej szkoła przystąpiła razem z gronem do realizowania zadań dydaktyczno – wychowawczych.

-Kadra nauczycielska-

Nauczyciel jest głównym realizatorem zadań dydaktyczno – wychowawczych szkoły. Określa on konkretne cele i treści jakie ma zamiar realizować na poszczególnych zajęciach, dobiera metody i środki oddziałowywania na uczniów, wpływa na wychowanków swoją wiedzą, umiejętnościami pedagogicznymi, stosunkiem do dzieci, rodziców, tym wszystkim co składa się na jego osobowość. Nauczyciel decyduje w dużym stopniu o przygotowaniu do życia, postawach wobec życia, o sylwetce moralno – społecznej. Dlatego nie jest obojętne, kto i jak uczy i wychowuje młode pokolenie. Efektywność pracy nauczyciela zależy od określonych warunków zewnętrznych oraz stosunków międzyludzkich panujących w szkole. Właściwa realizacja zadań dydaktyczno – wychowawczych wymaga dużej jednomyślności, zgodności i umiejętności porozumiewania się grona i wszystkich innych osób ściśle współpracujących ze szkołą. Odpowiedzialnym za organizację procesu nauczania i wychowania oraz tworzenia właściwej atmosfery pracy w szkole jest dyrektor.
W historii szkoły nr l we Wschowie funkcję tę sprawowało 15 kierowników – dyrektorów. Byli to:

1. Roman Knasiewicz	15.05.45 – 31.01.50
2. Aleksander Lewczuk	01.02.50 – 31.07.50
3. Aleksander Adamkowicz	01.08.50 – 31.08.52
4. Witold Kryszak	01.09.52 – 31.07.54
5. Tadeusz Czajkowski	01.08.54 – 06.09.57
6. Franciszek Masklak	07.09.57 – 19.01.58
7. Mikołaj Szczerbowicz	20.01.58 – 28.01.58
8. Józef Ziemkowski	01.03.58 – 31.07.63
9. Józef Karaś	01.08.63 – 30.07.70
10. Władysława Wajnert	31.07.70 – 27.07.86
11. Jarosław Smektała	28.07.86 – 03.11.91
12. Andrzej Bieleń	04.11.91 – 31.08.96
13. Lesław Moliński	01.09.96 – 31.08.07
14. Danuta Patalas	01.09.07 – 31.08.12
15. Maciej Grabianowski	01.09.12 –

Pionierskie grono pedagogiczne szkoły:
1. Roman Knasiewicz
2. Maria Chudówna
3. Jadwiga Michalewicz
4. Gerarda Tomaszewicz
5. Stanisława Rodziewicz
6. Stanisława Tworzydło

Część druga monografii szkoły zawiera informacje z lat 1995-2005. Plik w formacie.DOC (Word)